İŞ İNSANIN AYNASIDIR

BAŞARININ SIRRI SABIRDIR

BAŞARININ SIRRI SABIRDIR

Sabır, zorluklar karşısında iradesini kullanıp nefsine hakim olmaktır. Sabır, tökezlemeyen bir binektir ve insanı süratle ve güvenle hedefine ulaştırır. Sabır, mutlu olmanın anahtarıdır. İlimde, sanatta, ticarette, yönetimde başarılı olmanın sırrı sabra bağlıdır.  Bir insana her hangi bir bela isabet etse ve buna da sabretse, bela biter, huzur gelir.

 Bunun için atalarımız; “Sabır acı ise de meyvesi tatlıdır. Sabır insanı huzura eriştirir. Sabırla koruk helva olur. Sabreden derviş muradına ermiş”  sözleri toplumda huzur, birlik, beraberlik, kardeşlik duygularını ön plana çıkar.

Sosyal yaşantımızda sabrın ne kadar önemli olduğunu zaman zaman gerçek hayatın içinde yaşayarak görmekteyiz. Sabır güç bir işe katlanma, ağır bir yüke tahammül etme, üzücü bir olay karşısında ümitle sonucu beklemektir.

 İnsan ani ve şok olaylar karşısında sabretmesini bilmelidir. Aslında sabır haksızlık karşısında susmak ve ona boyun eğmek demek değildir. Tam tersine bu konuda kişi hakkını sonuna kadar savunmalıdır. Yoksa körü körüne aşağılanmaya razı olmak yanlıştır.

Gerçek sabır bütün olumsuzluklara karşı direnebilmektir. Sabırsız insan her zaman zarar görür, korkak olur. Kendi sonunu kendisi hazırlar.

 Sabırlı kimse, olaylar ne denli büyük olursa olsun asla dengesini bozmaz. Hal böyle olunca sabırla birçok zorluklar kolayca aşılabilir. 

Sabırda güçlü bir irade, azim ve gayret vardır. Ebetteki tabii afetler denilince sel, deprem, heyelan vb. olaylarda ölenler, yaralanıp sakat kalanlar, evlerini, iş yerlerini kaybedenler, acı içerisinde kafasını taştan taşa vuranlar kendilerine dünyayı zindan ederler, fakat inancı ve iradesi güçlü olanlar bunların dışındadır. 

Hz. Ömer “Eğer sabredersen Hakkın dahi kader hükmü gelir geçer ve sen sevap kazanırsın. Sabretmezsen yine Hakkın tecellisi yerini bulur ve sen azap çekmekle kalırsın” demiştir. 

Kur’an’da “Behemehâl size biraz korku, biraz açlık, biraz mal, can ve mahsul eksikliğiyle sınarız. Sabredenleri müjdele her kim ki sabreder suç bağışlarsa bu istenilen en iyi davranış tarzıdır” buyurur.

Birbiriyle didişen, boğuşan, geçimsiz olan insanlar, huzursuz, mutsuz olurlar. Eğer kişi öfkesini yenebiliyorsa, bağışlayıp kötülüğe iyilik yapabiliyorsa bu ne güzel bir huydur.

Dikkat edin vücutta başın önemi ve değeri neyse sabrın da sosyal yaşamda değeri odur. 

Her alanda sakin kalabilmeyi başarmak neredeyse imkânsızdır.  Ancak bazı kişiler siyaseten ya da iş hayatında sakin kalmayı başardığı için tüm sorunlarını büyük bir ustalıkla çözebiliyor. Bazen çok küçük şeylerin bile insanları delirttiği zamanlar vardır. Ne olursa olsun sakin kalabilmek ve anlayışlı davranmak en iyi yöntemdir.  Ama en mantıklı insanların bile sınırsız sabrı yoktur. Bazen çok küçük şeylerin bile insanları delirttiği zamanlar vardır.

Elbette ki her sabrında bir sınırı vardır. Yoksulluk, haksızlık, adaletsizce yapılan uygulamalar, insanlar arasında yapılan ayrımcılık gibi sabır taşını çatlatacak şeyler vatandaşın kaderi olmamalıdır. 

İşte bu durumda sabır önemlidir ama” Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır” sözünü de bir kenara atamayız.

KAZANMAK KOLAY, KORUMAK ZORDUR

KAZANMAK KOLAY, KORUMAK ZORDUR

• Kaymağı seven, mandayı yanında taşır. 
• Kaymaklı kaşık ağza yumuşak girer.
• Kaynana dinsiz, gelin dilsiz olur. (Bâlâ, Ankara)
• Kaynana pamuk ipliği olup raftan düşse, gelinin başını yarar. 
• Kaynananın en iyisi başını sallar.
• Kaynayan kazan kapak tutmaz
• Kaynayan yağa sinek konmaz. 
• Kaynayan yağa su dökersen, ocağı da tencereyi de yakarsın.
• Kaypakla pazarlık olmaz.
• Kaz gelen yerden tavuk esirgenmez. 
• Kaz sürüsü kılavuzsuz olmaz.
• Kaza geldi mi, dünya insana dar gelir. 

• Kaza gelince: bilgi, uykuya dalar, ay kararır, gün tutulur. “Hz. Mevlana”

• Kaza geliyorum diye haber vermez. 
• Kaza gelmez kula, kul azmayınca. Bela gelmez kula, Hak yazmayınca.
• Kaza ve kader isterse kalbi durdurur, gözü kapatır. 

• Kaza ve kaderle pençeleşmek mücahede sayılmaz. “Hz. Mevlana”

• Kazan nerede, söz orada; güzel nerede, göz orada. “Kazak-Tataristan”
• Kazan taşarsa kepçenin değeri olmaz
• Kazana ne koyarsan, kepçene o çıkar. (Nogay Türkleri)
• Kazana yanaşırsan karası bulaşır; kötüye yanaşırsan belası bulaşır. (Türkmenistan)
• Kazanamayacağı savaşa sadece aptallar girer. (Cengiz Han)
• Kazancın hileyle büyüdüğü yerde ticaretten söz edilemez.
• Kazanına çekmeyenin kazanı kurusun. (Kırım- K. Kıbrıs)
• Kazanına göre kaynat aşını. (Azerbaycan)
• Kazanırsan dost kazan, düşmanı anan da doğurur. 
• Kazanmadan önce hak ettiğinize inanın!
• Kazanmağa kudretin varken, sadaka alma. Her an Allah'ın verdiklerine şükret.
• Kazanmak istiyorsan, önce çalış. Hürmet görmek istiyorsan, önce hürmet et.
• Kazanmayanın, kazanı kaynamaz. 
• Kazaya rıza gerekir. 
• Kazayı, ancak dua çevirir. 
• Kazma elin kuyusunu, kazarlar kuyunu..
• Kebabı köz öldürür, yiğidi söz. (Azerbaycan)
• Keçi geberse de kuyruğunu indirmez.
• Keçi kurttan kurtulsa gergedan olur. (Kazan-Tata)
• Keçi suyu bağıra-bağıra geçer. (Azerbaycan)
• Keçi suyu bulandırdı. (Azerbaycan)
• Keçi şarap içse deveye meydan okur. (Azerbaycan)
• Keçinin başı olacağına, koyunun kuyruğu ol. (Özbek Atasözleri)
• Keçinin eceli gelse, çobanın sopasına dayanır. (Karaçay-Malkar) .
• Keçinin uyuzu, suyun gözesinden içer. 
• Keçiyi okşamalı, sonrada sağmalıdır.
• Kedi attıkça ayağının üzerine düşer.
• Kedi erişemeyeceği ciğere ”Murdar” der.
• Kedi evine dönünce, fare deliğine kaçar. 
• Kedi nankör, Tilki kurnaz, Yılan sinsi; İnsan hepsidir.
• Kedi ulaşamadığı ciğere mundar der. 
• Kedi, kirlettiği yeri toprak ile örter. (Şeyh Sâdi)
• Kediler gidince, fareler küstahlaşır. 
• Kedinin boynuna ciğer asılmaz.
• Kedinin kanadı olsaydı serçenin adı kalmazdı. Kedinin olmadığı yerde sıçanlar ev sahibi.
• Kedinin terbiyesi, fareyi görene kadardır.
• Kediye ciğer emanet edilmez. 
• Kediyi sıkıştırırsan üzerine atılır.
• Kediyle oynaşan, tırmalanmayı göze alır.
• Kefen alacak adam gözünün yaşından belli olur.
• Kefen, feleğin biçtiği gömlektir. 
• Kefenin cebi yok.
• Kefil olma, kefensiz gidersin.
• Kefili kuvvetli olan kimse iflas etmez.

KARNI AÇLARDAN ÇOK, KALPLERİ AÇLARA ACIRIM

KARNI AÇLARDAN ÇOK, KALPLERİ AÇLARA ACIRIM

• Karnın açken asla yiyecek-içecek alışverişine çıkma!
• Karnının doymayacağı yere, açlığını bildirme. 
• Karpuz kabuğunu görmeden denize girme.
• Karpuz kesmekle yürek soğumaz.
• Karşıda gördüm bir yeşil türbe, içine girince tövbe ki tövbe. 
• Karşıdakinin hatasını görünce, kendi kusurunu hatırla. 
• Karşılıklı anlaşma, dayanışma, ok geçirmez bir zırhtır, “Kazak”
• Karşılıklı anlaşmanın neticesi birliktir. (Özbek- Altay)
• Karşındakinin hatasına bak, kendine pay çıkar. 
• Karşınızdaki havayı gererse, onu yumuşatmayı deneyin. 
• Kart horoz bağırgan olur.
• Kart kâfir imana gelmez. 

•  Kart kedi, taze sıçandan hoşlanır.

• Kart kuşu yolmak zordur. 
• Kartal havada kanat açınca, şahinler kaçacak delik arar. 
• Kartal her zaman kartaldır. En yakın dostu onu tanır. 
• Kartal, etin olduğu yere süzülür. (Abhazya Atasözü)
• Kartalın beğenmediğini, kargalar kapışır.
• Kasabın iyisi geçi boynuzundan yağ çıkarır.
• Kasap dükkânında et kokmaz.
• Kasap isterse keçinin boynuzundan yağ çıkarır.
• Kasap sevdiği deriyi yere vurur

• Kasavetsiz ağız anahtarsız açılır.

• Kaş yaparken göz çıkarma.

• Kaşığı herkes yapar da, sapını ortaya getiremez
• Kaşık ile verir, sapı ile göz çıkarır. 
• Kaşıkla yığarsan kap dolar, taneyle yığsa yük olur. (Özbek- Altay)
• Kaşıklan verir, sapıyla da gözlerini çıkarır. (Gagavuz)
• Katı ahlak kuralları, ruhun gücünü yok eder.
• Katı kalpli bir siyasetten, yontulmuş kaya gibi bir devlet olur. 
• Katıksız ekmek boğazdan geçmez. (Gagavuz)
• Katlanmasını bilen için hiçbir acı önemli değildir. 
• Katranı kaynatsan olur mu şeker, cinsi betasıca cinsine çeker.
• Kavak ağacını seven çok azdır. Çünkü o, dost doğrudur. 
• Kavak gibi boy vereceğine, iğne gibi akıl versin. (Kırgız) .
• Kavak uzaya uzaya göğe çıkmaz, tepesinden kurumağa başlar.
• Kavak, yaprağını tepeden dökerse, kış çok olur. 
• Kavakta kabak bitmez, arsıza öğüt yetmez. 

• Kavakta nar olmaz, kötülerde ar olmaz.

• Kaval elin, yel Allah’ın, çal parmakların oynasın.
• Kavga iki kişi arasında yanan bir ateştir. Söz taşıyan oduncuya benzer
• Kavga, sen-ben demekle başlar.
• Kavgacının burnu kanlı olur. 
• Kavgada şamara bakılmaz. (Gagavuz)
• Kavgada vurma gücü olmayan, kaldıramayacağı taşa sarılır.
• Kavgada yiğit ölür, iki yiğit kavga ederse, ikisinden biri ölür. (Özbek)
• Kavgalı sofraya şeytan oturur. (Tatar Türkleri)
• Kavganın iyisi olmaz.
• Kavganın iyisi, boğaz kavgası.
• Kavganın sonu dayak. 
• Kavun yağma edilse, sahibi iki eliyle kapar.
• Kavun, karpuz yata yata büyür. 
•  Kavurga karın doyurmaz, kar susuzluk kandırmaz.
• Kaya devrilirse yayın ölür, uğursuz gelirse, su kurur. (Özbek- Altay)
• Kayaya tos vuran, acısını kendi çeker.
• Kaybedecek bir şeyi olmayan adamdan korkulur. “Nâbî”
• Kaybetmekten yılmayan, kazanmanın eşiğindedir.
•  Kaybetmeyi değil, kazanmayı arzulayın.
• Kaybetmeyi göze almadan kazanamazsınız.
• Kaybettiğiniz zaman, asla ümitsizliğe kapılmayın. 
• Kaybolan koyunun kuyruğu büyük olur.
• Kaygı gelir, mutluluk geçe. (Özbek)
• Kaygı kocaltır, gam öldürür. (Özbek)
• Kaygı ömür bitirir, yalan bahtı bitirir. (Kırgız) .
• Kaygılı başa kar yağar. (Özbek)
• Kayın ağacına katılık, söğüt ağacına tazelik yaraşır.
• Kayınvalide şekerden bile olsa acıdır. 

KARAKTERİNİZE DİKKAT EDİN; KADERİNİZE DÖNÜŞÜR

KARAKTERİNİZE DİKKAT EDİN; KADERİNİZE DÖNÜŞÜR

• Kara bulutu yel açar, rüşvet ise yurt açar. (Kaşgarlı Mahmut)
• Kara eşeğe gem vurulsa katır olmaz; hizmetçiden hanım olmaz. 
• Kara koyunun derisini, sabunla yıkasan da ağarmaz. (Kara Kalpak)
• Kara suya tükürme, halkı, milleti kötüleme. (Özbek- Altay)
• Kara yürekliye öğüt vermenin ne faydası var. Demir çivi taşa girmez ki. (S. Şiraz’ı)
• Karacanın boynunu ok keser, erin boynunu yokluk keser. ( Altay)
• Karaçalıda gül bitmez. (Karacaoğlan)

• Karakter olduğun, itibar sandığın şeydir.

• Karamanın koyunu, sonra çıkar oyunu.

• Karamsar insanın düşmanı kendisidir.
• Karamsar, olayı tersinden alır, şikâyete de bir konu bulur. 
• Karamsarlık, bunalıma sokar. Kesinlikle bu yolu tıkayın. 
• Karanlığın en fazla arttığı an güneşin doğacağı zamandır.
• Karanlıkta yapılan iş alacalı olur.
• Karanlıkta yersen, nişanlın kara olur. (Romanya) 
• Kararsızlık ve gecikme başarısızlığın anahtarıdır. 
• Karaya sabun, deliye öğüt neylesin.
• Karda gezer de izini belli etmez.
• Kardan adamların saltanatı, güneş görünceye kadardır. 
• Kardeş her zaman dost olmayabilir ama dost, her zaman kardeştir.
• Kardeş kardeşi bıçaklar, sonrada döner kucaklar.(Tataristan Türkleri)
• Kardeş kardeşin ne onduğunu, ne öldüğünü ister. 
• Kardeşi kardeş yaratmış, rızkını ayrı yaratmış.
• Kardeşi olmayan, garip olur. 
• Kardeşin azarlaması olsa da, kötülüğü olmaz. (Nogay Atasözleri)
• Kardeşiyle anlaşamayan kişi, başkalarıyla da anlaşamaz. .
• Kardeşlerin birliği kayadan, taştan da sağlamdır. (Özbek- Altay)
• Karga ile dost olanın yeri çöplüktür
• Karga karganın gözünü oymaz.
• Karga kaza özense bacağı kırılır.
• Karga yavrusuna bakmış, ”Benim ak pak evladım” demiş. 
• Karga, bağ ve bahçeye çadır kurunca, bülbül sükût eder.
• Karga, keklik gibi sekmeğe kalkınca, yürümeyi şaşırır. .
• Karganın bir gözü okta olursa, bir gözü bokta olur. (Özbek- Altay)
• Karganın kocamışını kim bilir, kişinin gönlündekini kim anlar.
• Kargaya bokun kimya demişler, gökten yere inmemiş. 
• Kargayı besle, gözünü oysun. 
• Kargayla gezen pisliğe, bülbülle gezen güle konar. 
• Karı alsan, düşünüp al, para alsan, sayıp al. (Karaçay-Malkar) 
• Karı dediğin, eğeri vurunca at, giyinince hanım olmalı. 
• Karı hısmı alay bağlar, erkek hısmı sinek avlar.
• Karı ister pişir, istersen güneşte kurut, netice su olur. 
• Karı kesenin şıkırtısına, kedi ağzın şapırtısına bakar. (Eskişehir)
• Karı- koca arasına girme.(I11. Mehmet Han)
• Karı parasıyla alınan eşek, suyolunda ölür. 
• Karı yatakta, bebek beşikte sevilir.

• Karı-koca bir sözle yakın, bir sözle uzaktır.

• Karı-koca kavgası, yaz yağmuru gibidir, gelir geçer. 
• Karın doyuran ekşi yoğurt, doyurmayan kaymaktan yeğdir. (Tatar)
• Karın güzelse ne işin var düğün evinde, gir oyna çık oyna. Karın çirkinse ne işin var ölü evinde, gir ağla, çık ağla.
• Karın ömür boyu yoldaşın. (Kırım-Tatar)
• Karınca ne zaman yağmur yağacağını bilerek çalışır. “Romanya-Tataristan”
• Karınca, harmanı görmez, bir tanenin üstüne titrer. 
• Karınca, ölümü yaklaşınca kanatlanır. 
• Karıncadan ibret al, yazdan kışa hazırlan. 
• Karıncalar birlik olursa, fili de devirirler. (Batı Trakya).
• Karıncaya hakaretle bakma, onunda canı vardır. 
• Karını kayınına, paranı koynuna emanet et. (Kütahya) 
• Karının fendi erkeği yendi. “Gagauz“
• Karısı çirkin olanın sakalı tez ağarır.
• Karısı iyi olan, gençten genç olur, karısı kötü olan yaşlıdan yaşlı olur.
• Karısı ölene var; boşanana varma.
• Karısız koca ölmez, lakin rahatlık da görmez. (Kırım-Tatar Atasözü)
• Kârla zarar ortak. (Gagavuz)
• Karnı aç olan katık, uykusu olan yastık istemez.

KADININ FENDİ ERKEĞİ YENDİ

1. Kadın eri, peyniri deri saklar. (Artvin)
2. Kadın erkeğin eşi, evin güneşidir.
3. Kadın eşik dibinde değil, beşik dibinde belli olur. (Ankara)
4. Kadın evinden, erkeği pirinden sorarlar. (Eskişehir)
5. Kadın evlenince iradesini, erkek ise bencilliğini terk etmeli. 
6. Kadın evlenmeden önce, erkek evlendikten sonra ağlar.
7. Kadın gölge gibi, kendisini takip edenden kaçar, önünden gidenin arkasından koşar.
8. Kadın gül gibidir, bir kez açıldı mı, yaprakları dökülür. 
9. Kadın her şeyi af eder, ama asla unutmaz.
10. Kadın ihtiyarladığını bilmez, eşek yorulduğunu bilmez. (Nogay)
11. Kadın ile para dünyayı yönetir.
12. Kadın kısmı kara yazılıdır. (Afyon)
13. Kadın kocasına göre baş bağlar.
14. Kadın kocasına, adam hocasına gülmez. (Samsun)
15. Kadın kocasını vezir, isterse rezil eder.
16. Kadın kocasıyla, çiftçi tarlasıyla (güzeldir). (Özbek- Altay)
17. Kadın ne kadar az hoşa giderse o kadar vefalı olur.
18. Kadın orospu olduktan sonra kapı dayak mı tutar. (Burdur)
19. Kadın reyhandır, kahraman değil, onu yük altına atma. “İbrahim Hakkı Hz.”
20. Kadın sefil olursa, insanlık alçalır.
21. Kadın severse hiçbir fedakârlıktan kaçmaz.
22. Kadın şapka değildir, alıp alıp atasın.
23. Kadın tuz der, erkek cız der.
24. Kadın var arpa ununu aş eder; kadın var buğday ununu keş eder.
25. Kadın var, kardan soğuk. Kadın var kordan sıcak. 
26. Kadın ve kilim yeni iken iyidir. 
27. Kadın ve tencere eskidikçe iyidir. 
28. Kadın ya sever, ya tiksinir, bir üçüncüsü yoktur.
29. Kadın yalnız doğuran değil, sevgi ile yoğurandır. 
30. Kadın yaşlandığını, eşek yorulduğunu bilmez.
31. Kadın yatakta, bebek beşikte sevilir. (Ankara)
32. Kadın yüzünden gülen, ömründe bir kez güler. 
33. Kadın, erkeği kılıçsız esir alır, ipsiz bağlar. 
34. Kadın, kaçarsan ardından gelir, kovarsan yetişemezsin. 
35. Kadın, kitap, at ödünç verilmez.
36. Kadına “kötü” desen, içinde annen de gider. (Batı Trakya)
37. Kadına düşkünlük cimrilik gibidir, kişinin parası arttıkça açgözlülüğü de artar.
38. Kadına güvenme, mala aldanma, mideyi doldurma. 
39. Kadına inanan kendini aldatır, inanmayan da kadını aldatır.
40. Kadında vefa, borçluda sefa aranmaz. (Isparta)
41. Kadından olursa evliya, sokma avluya. (Samsun)
42. Kadındır adamı deli eder, kadındır deliyi adam eder.
43. Kadını eve bağlayan altın şıkırtısı değil beşik gıcırtısıdır. (Fatsa, Ordu)
44. Kadını parası için alacak, avucunu açarken gözünü kapamak zorundadır.
45. Kadını yedir, giydir, süsle ama asla akıl danışma.
46. Kadını yeşil yaprak eden de kocası, kara toprak eden de kocası.
47. Kadının akıllı olanı başına bakar, akılsız olanı yaşına. (Kazak)   
48. Kadının bedduası tüfek yarasını bile unutturur. (Çeçen Atasözleri
49. Kadının biri alâ, ikisi belâdır. (İzmir; Bolu)
50. Kadının düzdüğü evi Tanrı yıkmaz, kadının bozduğu evi Tanrı yapmaz.
51. Kadının el mahareti aklını gösterir.(Çerkez atasözleri)
52. Kadının ere yakını, öküzün yere yakını, tarlanın eve yakını iyidir. (Kazak)
53. Kadının güzelliği ateşe benzer, yaklaşmayana zararı dokunmaz. 
54. Kadının huyu para yokken, erkeğin huyu para çokken anlaşılır. (Kaşgarlı Mahmut)
55. Kadının hükmettiği evde mutluluk olmaz.
56. Kadının iyisi, kocasına danışarak iş yapar. “Kazak”
57. Kadının kazdığı kuyudan su çıkmaz. (İçel)
58. Kadının kötüsü kadar kötü, iyisi kadar iyi yaratık yoktur.
59. Kadının malı, alçak kapıdır, bir girdiğinde alnına çarpar, bir çıktığında. 
60. Kadının olduğu yerde kılıç çekilmez. (Çerkez atasözleri)
61. Kadının pişirdiği yemeği översen, onu mutlu edersin.
62. Kadının saçı uzun, aklı kısadır. (Özbek- Altay)
63. Kadının şamdanı altın olsa mumu dikecek erkektir.
64. Kadının şerri, şeytanın şerrinden kötüdür. 
65. Kadının şerrinden Allah’a sığınmalı.
66. Kadının uzun saçlısı, ineğin öküz başlısı. (Elazığ)
67. Kadının yüz güzelliği geçici, huy güzelliği kalıcıdır.