İki engelli kardeşin en büyük hayali Anıtkabir’i ziyaret etmek

Aynı evde kız kardeşleri ve enişteleriyle birlikte yaşayan Özden ve Mehmet Kara, yaşamın onlara sunduğu zorluklara karşı aile bağlarıyla direniyor. Hayatları boyunca en büyük destekçileri olan kardeşleri ve enişteleri, onların bakımını özveriyle üstlenmiş durumda.

“ÖĞRETMEN OLMAK İSTERDİM”

Özden Kara, hayalinin öğretmen olmak ve engelli bireylere yardım etmek istediğini ifade etti.

Kara, “Kitap okumazdım ama nakış işler, örgü örerdim. Komşu çocuklarıyla ilgilenirdim. Düğünlerde dans ederdim. 20-30 yıl önce böyleydim. Niğde’de doğdum. Ailem çok iyiydi, annem babam çok iyiydi. Orta birden sonra babamın maddi durumu iyi olmadığı için okulu bırakmak zorunda kaldım. Okusaydım öğretmen olmak isterdim, özellikle engelli bireylere yardım etmek isterdim.”

“ENGELLİLERE DAHA ÇOK YARDIM EDİLMELİ”

Özden Hanım, günlerinin büyük kısmını sandalye üzerinde geçirdiğini, dışarı çıkmanın ise başlı başına bir mücadele olduğunu dile getirdi.

Kara, “Arabalar, insanlar… Maalesef engellilere saygı duyan bir millet değiliz. Daha çok yardım edilmeli. Kardeşlerimin sağ salim yanımda olması benim için büyük bir nimet. Allah böyle kardeşleri herkese nasip etsin.” dedi. 

“YÜRÜMEK İSTİYORUM”

Mehmet Kara ise normal insanlar gibi yürümeyi çok istediğini söyledi. 

Kara, “Eskiden normal insanlar gibi yürürdüm. İmam hatibin orada büfem vardı, sonra o kapandı, ben de böyle oldum. Kardeşlerimden Allah razı olsun. Diyecek lafım yok. En büyük hayalim, normal insanlar gibi yürümek. Gezmek çok hoşuma giderdi. İnsanların bize daha çok yardım etmesini, en azından bir selam vermesini isterim.” şeklinde konuştu. 

ANITKABİR’İ ZİYARET ETMEYİ İSTİYORLAR

İki kardeşin en büyük hayali ise yıllardır içinde tuttukları bir özlem olan Anıtkabir’i ziyaret etmek. 

Bu isteği dile getirirken gözleri dolan Özden ve Mehmet Kara, bu hayali gerçekleştirecekleri günü umutla bekliyor.

“ONLAR BENİM CANIM, KANIM”

Kız kardeşleri Nadiye Hanım ise onların hayatındaki en önemli destekçilerden biri. Annesi vefat ettikten sonra kardeşleriyle birlikte yaşadığını belirten Nadiye Hanım, şöyle konuşuyor:

“Bakımlarıyla ben ve diğer kardeşim ilgileniyoruz. Bu bizim için sıradan bir şey. Engelli, yaşlı ya da yatalak fark etmez; huzurevine vermek yerine aile içinde yaşatmak hem onlar hem bizler için en doğrusu. Onlar benim canım, kanım. Ayaklarına taş değse canım acır. Huzurevleri çözüm değil.” 

“HAYATIMIZIN DEVAMINDA DA VAR OLACAKLAR”

Enişte Atilla Ozan, Özden ve Mehmet Kara’nın her zaman hayatlarında olacaklarını ifade etti. 

Ozan, “Ben evlendiğimde de vardı Özden’le Mehmet, şimdi de var, hayatımızın devamında da var olacaklar. Önce baba vefat etti, sonra anneleri. Bir insan kahveye gider, kafeye gider 10-15 dk oturur ama bu tür insanların oturmaları çok zor. Benim annem babam da yok onlar bizim kardeşlerimiz ölene kadar bakımlarını üstleneceğiz. Allah kimseyi böyle sınamasın çok zor. Bu tür insanları için birtakım şeyler söylemeden bu insanlara hatırnazlık yapmak gerekiyor.” diye konuştu.